Son günlerde en çok tartışılan konulardan biri de “Osmanlı’da boğdurulan Şehzadeler” meselesi. Bu mesele hakkında teferruatlı mulumat ve misaller vererek makalelerimiz olacak lakin bu kısa izahı zinhar elzem gördük…
Osmanlı padişahlarının taht mücadelesi için kardeşlerini öldürdüğü hep iddia edilmiş, bunların bir kısmı iftiralarla dolu da olsa öldürme hadisesinde gerçeklik payı olduğu da doğrudur.
Hatta Fatih Sultan Mehmet konuyla ilgili kanun maddesi da hazırlamıştır:
“Ve her kimseye evlâdımdan saltanat müyesser ola, karındaşların nizâm-ı âlem içün katletmek münâsibdir. Ekseri ulemâ dahi tecviz etmiştir. Anınla âmil olalar”
Her şeyden önce şunu belirtelim ki tarihi olayları değerlendirirken mutlaka o devrin, dönemin şartları göz önünde bulundurulmalıdır. Yoksa bugünün penceresinden tarihe bakılacak olunursa, olayları objektif ve doğru değerlendirmek mümkün olmaz.
Bu sebeple devrin Osmanlı devletindeki iç ve dış gelişmeler, yaşıtı diğer medeniyetlerde uygulanan rejimler, siyasi ve toplumsal olaylar hep göz önünde bulundurulmalıdır.
Fıkhi açıdan meselenin özü şudur:
Fıkhen meseleye sebep gösterilen konu bağy olmuştur. Bağy bu bağlamda isyan ve itaatsizlik anlamına gelmektedir.
Terim olarak, hak ve adalet ile ülkeyi yöneten İslâm devlet başkanına veya nâibine karşı, bir te\’vile yani kendince doğru görülen bir delile, bir sebebe dayanarak itaat dairesinden çıkan, bununla birlikte müslümanların öldürülmesini, mallarının müsaderesini, zürriyetlerinin esir edilmesini helâl görmeyen ve silâhlı güce sahip olan müslüman demektir.
İşte kardeş öldürme meselesinin ekserisi bağy hükmüne dayandırılmıştır. Yani devletin bekası ve birliğin bozulmaması uğruna, isyan eden, taht mücadelesine girişen, yabancı güçlerle işbirliği içinde bulunan kardeşler, şehzadeler öldürülmüştür. Ve buna devrin ulemaları fetva vermişlerdir.
Burada bizim değerlendirmemiz şu şekildedir:
İsyan ettiği, baş kaldırdığı, düşmanlarla işbirliği içinde olduğu açıkça belli olan kardeşlerin öldürülmesi bu hükme göre kabul edilebilir.
Elbette aslolan niyettir. Yani isyan eden kardeşini İslam birliği, devletin ve milletin bütünlüğü gibi kutsal değerler uğruna değil de taht ve saltanat sahibi olmak uğruna öldürten bir kimseyi bağy hükmü ve fetvası kurtaracak değildir.
Dini hassasiyete sahip, ihlâs ve salih amel içinde olduğu bilinen padişahlarımız hakkında hüsnü zanna sahip olmalıyız.
Son olarak şunu ifade edelim ki;
Bizler, Osmanlı torunu olarak tarihimize ve ecdadımıza sahip çıkalım. Hataları ve doğrularıyla tarihimizi sahiplenelim. Oyuna gelmeyelim. Bizler iftiralarla dolu ayrıntılarla uğraşırken, başkaları bizim tarihimizi bizden daha iyi incelemekte ve doğruları kendilerine uygulamaktadırlar.
Gidin Devlet Arşivleri Osmanlı Bölümlerine bakın. Araştırmacıların yarısından fazlası yabancı kimselerdir. Osmanlı bu kadar milleti bu kadar sene nasıl bir arada tuttu, bu kadar geniş toprağı nasıl yönetti, vergileri nasıl topladı? Bu soruların cevaplarını arıyorlar.
Kısacası; Osmanlı Padişahları evlatlarını katletmemiş, devlet ve din uğruna feda etmiştir.
Biz ise hala Osmanlı’yı yok sayıp Orta Asya’ya atlama çabasındayız.
Etiketler:Osmanlı, osmanlıda şehzade katli, padişah, şehzade, sultanlar
